Witam :-)
Dzisiaj opowiem wam kilka ciekawostek związanych z Japonią. A w następnych postach omówię kulturę tego ślicznego, skośnookiego kraju oraz pokażę wam jak wygląda ich hymn.
Ciekawe fakty o Japonii:
1) Maseczki - Na pewno wielokrotnie zastanawialiście się (ja nawet częściej), po jaką cholerę tylu Japończyków nosi zasłaniające twarz białe maseczki chirurgiczne. Wyjaśnienie tego fenomenu jest niezwykle wręcz proste. Oprócz dwóch oczywistych powodów (w przypadku choroby nie zarażamy innych, a w przypadku choroby innych, nie narażamy na zachorowanie siebie) jest jeszcze trzeci i czwarty. Niektórzy Japończycy używają maseczek jako swego rodzaju biżuterii, ozdoby czy jak kto woli akcesorium garderoby. Obok bransoletek, naszyjników, kolczyków, zegarków i innych dupereli, niektórzy lubią też sobie założyć maseczkę. Część mieszkańców Kraju Kwitnącej Wiśni uważa siebie za szpetnych i maseczkami tuszuje niedoskonałości wyglądu. Proste, a genialne.
2) Kit Kat - Jedną z najpopularniejszych, a w przypadku studentów czy uczniów podchodzących do egzaminu najpopularniejszą marką słodyczy są batoniki Kit Kat. Nie ma chyba kraju, w którym na sklepowych półkach poniewierała się taka ich różnorodność, a to ze względu na pozytywne skojarzenia, jakie budzi nazwa produktu sygnowanego logiem Nestle. Okazuje się, że lokalnym specom od marketingu udało się skojarzyć nazwę Kit Kat ze słowami „kitto katsu”, która w wolnym przekładzie znaczy mniej więcej „na pewno zwyciężysz”. Kiedy podchwycili to troskliwi rodzice, popularność zalanego czekoladą wafelka wręcz eksplodowała – nie ma chyba osoby podchodzącej do ważnego testu, która nie miałaby na wszelki wypadek poczciwego batonika. A żeby nie było nudno, wariantów smakowych jest naprawdę wiele
3) Sake - Słysząc słowo „sake” koneserom mocnych trunków z całego świata przed oczami staje wódka ryżowa podawana w charakterystycznych (?) „kieliszkach”. Kiedy jednak w Japonii poprosimy o „sake”, bardzo prawdopodobne, że zobaczymy jak barman rozkłada ręce w niezrozumieniu. W czym problem? Ano w tym, że „sake” tak naprawdę oznacza „alkohol”. Każdy, łącznie z piwem, szampanem i jabolami. Jeśli jednak chcemy w Japonii spróbować napoju alkoholowego z ryżu, warto poprosić o „nihonshu”, chociaż jest szansa, że kiedy lokalny barman zauważy, że o „sake” prosi go obcokrajowiec, od razu skojarzy, o jaki trunek mu chodzi.
4) Machanie - Jeżeli poruszając się po japońskich ulicach (albo zaułkach, albo rozdrożach, albo…) zauważycie, że ktoś do Was macha, robi to nie dlatego, że Was pozdrawia (albo żegna), ale dlatego, że chciał(a)by z Wami porozmawiać.
Cytując za autorem książki, „w Japonii bowiem uniesiona do góry ręka z machającą w pionie dłonią oznacza ‚chodź tu proszę/zapraszam’, a u nas odbierane jest jako machanie na pożegnanie, czyli coś zupełnie odwrotnego”. Ot, ciekawostka.
5) Margines społeczny - Aby Japończyk został odrzucony przez społeczeństwo, wcale nie musi być kryminalistą (wtedy pewnie przyjmie go Jakuza) czy bezdomnym (wtedy pewnie stanie się częścią bardzo poukładanej… społeczności bezdomnych) – wystarczy, że nie ma stałego zatrudnienia. I teraz mocniejszy strzał – w Kraju Kwitnącej Wiśni stałego zatrudnienia nie ma aż 34% (!) obywateli. Spośród tych 34% aż cztery miliony do wykształceni młodzi ludzie, którym wystarczająco szybko nie udało się znaleźć pracy w którejś z korporacji. Parają się pracą dorywczą i często nie stać ich nie tylko na wynajęcie przyzwoitego mieszkania, ale, po zapłaceniu horrendalnych rachunków za przysłowiową „norę”, nawet na jeden ciepły posiłek dziennie. Co w takim razie robią takie osoby? Nocują w McDonaldzie, kafejkach internetowych, dworcach i miejscach, z których nikt ich nie wyrzuci. A nie wyrzuci, bo takich ludzi po prostu się nie zauważa. Oni (tzw. „Freeterzy”) dla społeczeństwa nie istnieją.
I weź tu teraz narzekaj na śmieciowe umowy w Polsce.
