sobota, 9 listopada 2013

Kultura Brazylii

Witam,
oto kilka informacji o Brazylii i jej kulturze.


1)  Etykieta i zwyczaje. 

Tak jak inni Latynosi Brazylijczycy witają się pocałunkami (z reguły dwoma), również z nowo poznanymi osobami. Podanie ręki należy do rzadkości. Niemal wszyscy zwracają się do siebie po imieniu, również w relacjach typu profesor-student.
Chociaż Brazylia kojarzy się zapewne większości z karnawałem i panienkami w bikini, to trzeba pamiętać, że skąpy strój, który ujdzie w Rio, niekoniecznie spotka się z dobrą reakcją na prowincji.


2) Przydatne języki

 Angielski tylko w dużych miastach, nie ma problemu w Sao Paulo czy Rio, ale już w Salwadorze – tylko na lotnisku. Potem jesteście skazani na pigeon portugues.



3) Religia

Większość Brazylijczyków to katolicy, jednak istnieje tu mnóstwo innych wyznań. Przede wszystkim religie synkretyczne – jak np. Candomblé. Rosnącą popularnością cieszą się także kościoły ewangelickie. Zwłaszcza w środkowej części kraju (np. stan Goiás) rzucają się w oczy liczne nazwy różnych kościołów i zgromadzeń – niekiedy kilka różnych przy tej samej ulicy. Pod tym względem Brazylia przypomina trochę Stany Zjednoczone.







czwartek, 7 listopada 2013

Hymn Brazylii

Witam,

dzisiaj pokażę wam jak wygląda hymn Brazylii



I tłumaczenie:


Usłyszały spokojne brzegi Ipirangi
o odważnym ludzie gromki okrzyk
i Słońce wolności w płomieniach błyszczących
zabłysło na niebie ojczyzny w tej chwili

Jeśli owoc tej jedności 
uzyskamy walcząc silnym ramieniem
za twą pierś, o Wolności
nasze serca wyzwą nawet śmierć!

Ojczyzno kochana

Ubóstwiona
Bądź pozdrowiona! Bądź pozdrowiona!

Brazylio, marzenie intensywne, żyjący płomień

miłości i nadziei na ziemię schodzi,
jeśli na twoim uroczym niebie uśmiechniętym i czystym,
do obrazu Krzyża lśnisz.

Gigancie własnej natury,

jesteś piękna, jesteś silna, nieustraszony kolosie
i twoja przyszłość odzwierciedla tę wielkość.

Ziemio ukochana,

pośród innych tysiąca
jesteś ty, Brazylio,
ziemio ukochana!

Synów tej ziemi jesteś matką miłą

ojczyzno kochana,
Brazylio!

wtorek, 5 listopada 2013

Czas na egzotyczną Brazylię


Witam,
dzisaj pokażę wam kilka ciekawych faktów o Brazylii.


1) Kapibara

To największy gryzoń świata, który zamieszkuje teren Ameryki Południowej. Jest jednym z najciekawszym przedstawicieli brazylijskiej fauny. Po raz pierwszy opisał go Linneusz w 1766 roku. Kapibara jest roślinożernym zwierzęciem wodno-lądowym, który może ważyć nawet 65 kg (największy znany okaz ważył aż 91 kg). Mierzy od 100 do 130 cm długości. Ma brązową, szczecinowatą sierść, a palce łączy błona pławna (są doskonałymi pływakami).


2) Karnawał

Brazylia słynie z karnawału w Rio de Janeiro. Oprócz festiwalu w dawnej stolicy Brazylijczycy bawią się także na trzech innych bardzo znanych, ale nie o tak komercyjnym charakterze, karnawałach w Salwadorze, Recife oraz Olindo. Odbywa się co roku, a jego data związana jest z kalendarzem świąt katolickich. Zaczyna się tuż przed Wielkim Postem. Przez cztery dni ludzie wychodzą na ulice po to, aby bawić się i tańczyć. Kończy się w Środę Popielcową. Mają miejsce także słynne pokazy szkół samby, a pokaz zwycięzców ma miejsce w sobotę tuż po karnawale.



3) Kawa

O Brazylii można usłyszeć, że jest to kraj kawą słynący. Państwo jest światowym liderem w jej produkcji. Przywiezienie pierwszych kakaowców do Brazylii zwykło się przypisywać Francisco de Mello Palheta. Od pojawienia się na terytorium kraju w 1727 roku błyskawicznie stała się jedną z najbardziej dochodowych gałęzi gospodarki. Jej uprawa koncentruje się w dwóch stanach na południu kraju; w Paranie oraz São Paulo. Najlepsze odmiany brazylijskiej kawy pochodzą ze wzgórz Santos i Bahia.




4) Piłka nożna

Piłka nożna jest narodowym sportem w Brazylii. Nie można mówić o tym kraju bez futbolu, który dla jego mieszkańców jest święty i można wręcz powiedzieć, że stawiany na tym samym poziomie co religia. W świadomości ludzi z całego świata kraj też kojarzy się z narodową reprezentacją Brazylii, która jest jedną z najbardziej utalentowanych drużyn świata. Stąd pochodzi wielu znanych piłkarzy, do których zaliczają się m.in.: Cafu, Kaka, Neymar, Robinho, Ronaldo, Ronaldinho, Rivaldo, Roberto Carlos.



5) Rio de Janeiro i figura Chrystusa Odkupiciela

To malowniczo położone miasto w południowo-wschodniej części Brazylii nad Oceanem Atlantyckim jest jednym z najchętniej wybieranych przez turystów z całego świata. W latach 1822-1960 Rio de Janeiro było stolicą Brazylii. Większość osób kojarzy je z cudownymi plażami, słynną figurą Chrystusa Odkupiciela oraz z hucznie obchodzonym karnawałem. Jest to miasto wielkich kontrastów, z jednej strony nowoczesne, a z drugiej strony znajdują się tu tzw. favelas – czyli dzielnice biedy, od których trzeba trzymać się z daleka, ponieważ słyną z przestępczości.


6) Samba


Nie można mówić o Brazylii bez powiedzenia choćby kilku słów o sambie. Większości osób kojarzy się z karnawałem w Rio de Janeiro i pokazami szkół tańca. Samba brazylijska narodziła się ok. 1917 roku i wywodzi się z afrykańskiego tańca ludu Bantu (jest to jedna z teorii, najbardziej powszechna). Podkreśla charakter Brazylii; jest gorąca i zmysłowa (często nazywa się ją tańcem kochanków) oraz radosna, jak jej mieszkańcy.

niedziela, 3 listopada 2013

Kultura Francji :-)

Witam,
dzisiaj przybliżę wam niektóre aspekty kultury francuskiej :-)


1)Architektura i malarstwo

Jednymi z najstarszych świadectw kultury francuskiej są zabytki. Wiele z nich, to nowatorskie w swoich czasach rozwiązania architektoniczne czy dekoratorskie. Do dziś poruszają swoim przepychem i bogactwem. W ślad za nimi idzie francuskie malarstwo, muzyka i literatura. Najbardziej znani malarze z kraju nad Loarą, to: Paul CézannePaul GauguinJean BardinAmbroise DuboisJean-Baptiste OudryClaude Monet i Jean Antoine Watteau. Wielu z nich przez lata wyznaczało kierunki w rozwoju sztuk wizualnych.
                           
    


2)Muzyka

Wśród znamienitych francuskich kompozytorów nie może zabraknąć takich nazwisk, jak: Claude Debussy,Georges BizetHector Berlioz czy Jacques Offenbach. Również bardziej współcześni francuscy kompozytorzy, jak Maurice Jarre czy Charles Aznavour, są już dziś uznanymi klasykami w swoich gatunkach.



3)Literatura

Panteon sław literatury francuskiej również pełen jest znanych nazwisk. Są wśród nich tacy pisarze, jak: Gustaw Flaubert, Maurice Druon, Honoré de Balzac, Aleksander Dumas, André Breton, Denis Diderot, Michel Houellebec, Guy de Maupassant, Moliere, Albert Camus, Stéphane Mallarmé, Gaston Leroux, André Gide, Juliusz Verne, Victor Hugo i wielu, wielu innych. Do tego należy dodać jeszcze filozofów zajmujących się literaturą, wśród nich choćby Roger Caillois, Roland Barthes, Jean-Paul Sartre czy Georges Bataille. Do dziś wykłada się ich teorie na uniwersytetach na całym świecie.


4)Moda

Nieodłącznym elementem kultury francuskiej jest również moda. Miała ona niebanalne znaczenie na przestrzeni minionych wieków, ale w XX wieku moda francuska wyprzedziła właściwie cały świat i to francuscy dyktatorzy mody kreowali nowe trendy w tej dziedzinie sztuki. Dla wielu miłośników mody nazwiska takie jak Yves Saint-Laurent, Jean Paul Gaultier, Coco Chanel czy Pierre Cardin są równie ważne, jak wspomnianych powyżej kompozytorów czy pisarzy. Nic w tym dziwnego, to przecież również część francuskiej kultury materialnej, dla wielu bliższa, niż dawni mistrzowie. Projekty takich mistrzów, jak Saint-Laurent, wystawia się dziś również w muzeach i galeriach sztuki.

                        

środa, 30 października 2013

Hymn Francji

Witam
Oto prezentuję hymn Francji :-)



I tłumaczenie:
Marsylianka

I naprzód marsz, Ojczyzny dzieci,
Bo nadszedł chwały naszej dzień.
To tyran przeciw nam zawiesił
Zbroczony krwawo sztandar ten.
Zbroczony krwawo sztandar ten.
Słyszycie z bitew pól niesiony.
Żołnierzy przeokrutnych ryk?
Już idą, wam zaciągnąć stryk,
By zarżnąć wasze syny, żony

Refren:
Do broni, bracia dziś!
Zewrzyjcie szyki wraz!
I marsz, i marsz!
By ziemię krwią
napoić, przyszedł czas!

Cóż chce służalczy tłum i zmowy
Ludzi, co zdradę wszędzie ślą,
I łańcuch hańby już gotowy,
Czyjże kark skrępować chcą?
Czyjże kark skrępować chcą?
Wstyd nasz, Francuzi, czy czujecie?
Czy wasza krew nie burzy się,
Że tyran wolnych wtłoczyć chce
Pod jarzmo, co niewolnych gniecie?

Refren: Do broni...

Co? Stopa obcych najezdników
Świeży kwiat naszych wojowników
Ma skalać siedzib naszych próg?
Lec ma od miecza podłych sług?
Lec ma od miecza podłych sług?
Przebóg! Żołdacka dłoń skalana
Ma karki nasze w jarzmo wbić
A jeśli nam pozwolą żyć,
Masz to być łaską sług tyrana?

Refren: Do broni...

poniedziałek, 28 października 2013

Wracamy do Europy - czas na Francję!!!

Bonjour à tous
postanowiłam pokazać wam ten przepiękny kraj w Europie :-) Mam nadzieję, że wy tak jak ja pokochacie ten kraj :-)


Ciekawe fakty o Francji:

1) Ślimaki stały się popularne we Francji w XIX w. Przyrządza się je z masłem, czosnkiem i natką pietruszki. Skonstruowano nawet specjalne talerze z zagłębieniami na ślimaki oraz szczypce, w których trzyma się gorącą muszlę, dzięki czemu można nadziać ślimaka na dwuzębny widelec. Jedząc ślimaki, nie masz nawet pojęcia, ilu zabiegów wymaga ich przygotowanie. Najpierw ślimaki muszą zostać poddane przynajmniej 10-dniowej głodówce, aby ich organizm oczyścił się z pozostałości pokarmów - liści, które mogłyby okazać się trujące dla człowieka. Mięczaki poddaje się następnie potrójnemu płukaniu. Podczas pierwszego oczyszcza się zewnętrzną część ślimaka. W drugim, za pomocą octu i soli, oczyszcza się jego wnętrze. Trzecie płukanie to kąpiel mięczaka w czystej wodzie. Po tych zabiegach ślimaki zostają obgotowane, schłodzone, wyjęte ze skorupek, a następnie gotuje się je w odpowiednio przyprawionym wywarze. Ostudzone wkłada się z powrotem do wysterylizowanych skorupek. Tak przygotowane ślimaki, posmarowane masłem czosnkowym, można już podawać. Mniam, pycha :-\

2) „Marsylianka” - francuski hymn narodowy, powstała w Strasburgu, a nie – jak sugeruje nazwa – w Marsylii. W 1792 roku, podczas wojny z Austrią, mer miasta wpadł na pomysł, by armia miała chwytliwą, patriotyczną pieść marszową, która w całek Europie głosiłaby chwałę wolności. Co też się stało...

3) Wina - białe podaje się przed czerwonymi, wina lekkie przed mocnymi. Wina schłodzone proponuje się przed winami o temperaturze pokojowej. Każde podane wino powinno być mocniejsze i bardziej aromatyczne od poprzedniego.

4) Zabawy weselne Nie sposób również przeoczyć ciekawostki dotyczącej ślubów. Otóż bardzo interesującym, francuskim zwyczajem jest zabawa w „kupowanie” podwiązek. Mężczyźni płacą pannie młodej za podniesienie podwiązki. Z kolei kobiety płacą pannie młodej za opuszczanie podwiązki. Ten zwyczaj jest we Francji bardzo popularny i warto o nim wiedzieć, jeśli np. wybieramy się na francuskie wesele.

sobota, 26 października 2013

Samurajowie i Gejsze :-)

Hejka :-)

Dzisiaj powiem słów kilka o gejszach oraz samurajach. Mam nadzieję, że się spodoba :-)

Gejsze:

Gejsza to najczęściej piękna i młoda kobieta japońska, która zabawia gości podczas przyjęć. Piszę „najczęściej piękna i młoda”, ponieważ zdarza się, że gejsza nie jest skończoną, tryskającą młodością boginią...
Rodzaj oraz mnogość umiejętności które musi przyswoić gejsza nie podlegają jednak żadnej dyskusji... Tak więc do głównych umiejętności gejszy należą: klasyczny taniec japoński, gra na shamisen, (lub) koto, (lub) flecie i (lub) bębenku ale też ceremonialne parzenie herbaty. Dobrze wykształcona gejsza umie również kaligrafować, układać kwiaty (ikebana) i recytować klasyczną literaturę japońską. Do tego musi być jeszcze tylko zabawna, seksowna i towarzyska. To tyle... Gejsze specjalności swych uczą się od wczesnych lat dziecięcych (niektóre już od piątego roku życia, np. tańca), aby mogły sprostać oczekiwaniom okāsan (tj. matka w świecie gejsz) oraz przyszłych gości.
Na ubiór gejszy składa się przede wszystkim nagajuban, kimono oraz obi. Nagajuban jest szatą spodnią noszoną pod kimono.
Na kimono, pod piersiami zawiązywana jest szarfa z cienkiego materiału (podobnego do szyfonu), zwana obiage. Z kolei obiage opasuje się grubym pasem zwanym obi, mierzącym niejednokrotnie do 6 metrów. Pas ten służy do podtrzymania kimona i musi się od niego odróżniać kolorystycznie. Na obi nakładany jest już tylko sznur obijime. No cóż, trochę tego jest... Noszone przez gejsze praktykantki kimona dochodzą niejednokrotnie do ok. 20 kg wagi! Wytrzymałe kobiety :-)



Samurajowie:

Samuraje jako grupa społeczna pojawili się na przełomie VII i VIII wieku n.e., zapewne w Okresie Yamato. Genezy można dopatrywać się w zmianach w systemie politycznym ówczesnej Japonii. Od czasu powstania w 702 roku kodeksu Taihō uznającego władzę cesarza nad krajem i oddającego mu ziemie (należące wówczas do poszczególnych rodów) we władanie, rozpoczął się okres tworzenia struktur feudalnych o nazwie shōen, zarządzanych przez gubernatorów. Z czasem władza cesarska przestała mieć na nie wpływ. Wtedy też zaczęły powstawać oddziały zbrojne podporządkowane właścicielom, mające w razie potrzeby służyć obronie majątkówObszary wschodniej i północnej Japonii, szczególnie na nizinie Kantō, były często widownią krwawych buntów i rebelii i tam też samuraje pojawili się najpierwCharakterystyczna dla samurajów była ich fryzura – włosy upięte na czubku głowy i wygolone z przodu, nad czołem. Nosili strój składający się m.in. ze spodni, kamizelki, na których widniał kamon (herb klanu/rodziny), i innych dodatków. Miecz był najważniejszym elementem w kulturze samurajów, stanowił niejako duszę wojownika. Związanych z nim było wiele rytuałów, niekiedy bardzo złożonych, począwszy już od procesu jego wykuwania.